Posts

8 июля (по старому стилю) 1820-го года Первая русская антарктическая экспедиция подошла к острову, туземцам которого дотоле не приходилось сношаться с европейцами. Вот как Беллинсгаузен описывает эту встречу: Подошед к северной оконечности острова, я поехал на ялике на берег, взял с собою художника Михайлова и лейтенанта Демидова; лейтенант Лазарев отправился на катере, с ним были медико-хирург Галкин, лейтенант Анненков и мичман Новосильский. Все офицеры и гребцы вооружены на случай неприязненных поступков островитян. [Read More]

Вот и завершился проводившийся в Армении фестиваль Starmus.

[Read More]

Сейчас я параллельно читаю несколько книг. На данный момент - четыре. Две - днем дома, и две вечером в парке. Одну (техническую) с экрана компьютера, две бумажные, одну с киндла. Не каждый день читаю все четыре, но прогресс по всем идет более или менее равномерно.

[Read More]

I’ve learnt about Arrow’s paradox several years ago and it didn’t show up on my radar since then. This month I ran against references to it twice within a few days via two independent sources:

[Read More]

Большой разговор с десантником Павлом Филатьевым, автором книги ZOV

Ինքնաթռում իմ դիմացի շարքում երկու ուղևոր միմյանց ներկայացրեցին նույն նստատեղի կտրոններ։ Պահանջվեց ավիաընկերության աշխատակցի միջամտությունը, որպեսզի պարզվի, որ նրանցից մեկի կտրոնը Լոս֊Անջելես֊Ֆրանկֆուրտ չվերթից է։ Ինքնաթռի թափավազքից առաջ մի փոքրիկ աղջիկ սկսեց զռալ։ Ծնողները նրան չէին կարողանում հանգստացնել։ Վերելքի ավարտին նա ձայնը կտրեց, բայց վայրէջքը ևս զռոցով դիմավորեց։ Իսկ անձնագրային ստուգման հերթում լավ էլ ուրախ տեսք ուներ ու իրեն ամաչեցնողներին ի պատասխան կտրականապես հերքում էր ինքնաթռում իր զռալու մասին պնդումները։ Զվարթնոցում, ինչպես և տարիներ առաջ, դիմավորեցին խորհրդավոր տեսքով տաքսի առաջարկող վարորդները, որոնք իրենց արհամարող ժամանողներին հետապնդում են այնքան, մինչև աներկբա բացասական պատասխան չստանան։ Անձամբ ինձ տաքսի պետք չէր, քանի որ որոշել էի Երևանը Լիոնից չստորադասել ու օգտվել առավել էկոլոգիապես մաքուր տրանսպորտից՝ կոշիկներիցս։ Արդեն լուսացել էր։ Երևանի մայրուղի դուրս եկա Փարաքարի գյուղական փողոցներով։ Լիոնի արվարձանների հետ համեմատությունը միանշանակ հօգուտ Փարաքարի չէր։ Մի դրական բան կար, այնուամենայնիվ․ այս տարվա մեջ առաջին անգամ ծառից թութ կերա։ [Read More]

Ֆրանկֆուրտում ժամանակը սուղ էր ու ոտքով քաղաք հասնելու համար չէր բավականացնի։ Ուստի, նախօրոք ուսումնասիրել էի Ֆրանկֆուրտի հասարակական տրանսպորտի տարբերակները։ Ի զարմանս, ամռան ամիսներին ինը եվրոյով կարելի էր գնել մեկ ամսվա մշտական տոմս, որը գործում է Գերմանիայի ողջ տարածքում ու կիրառելի է քաղաքային ու մերձքաղաքային հասարակական տրանսպորտի բոլոր տեսակներում (ավտոբուս, տրոլեյբուս, տրամվայ, մետրո, արվարձանները կենտրոնին կապող գնացքներ)։ Rhônexpress-ի մեկանգամյա մեկ ուղղությամբ տոմսի համար Լիոնում վճարել էի €16.30 (բայց եթե առցանց գնեի, այն կարժենար €15): Կարծելով, որ մի բան այնպես չեմ հասկանում, մի քանի անգամ ուշադիր կարդացի ինը եվրո արժողությամբ մշտականի պայմաններն ու համոզվեցի, որ ես ևս իրավասու եմ այն ձեռք բերել։ Արդեն Երևանում Արտյոմից իմացա, որ Գերմանիայի իշխանություններն այդ գրեթե անվճար տոմսի ծրագիրը գործարկել են Ուկրաինայում պատերազմի ֆոնին թանկացած վառելիքի պատճառով սոցիալական բեռի աճը մեղմելու նպատակով։

[Read More]

Լյուֆթհանզայի ընձեռած՝ Ֆրանսիայում մեկ օր ավել անցկացնելու հնարավորությունը որոշեցի օգտագործել՝ այցելելով Լիոնի օդանավակայանի հարևանությամբ գտնվող որևիցե բնակավայր։ Քարտեզի ուսումնասիրության արդյունքում ընտրեցի դեպի հարավ֊արևմուտք ուղղությունը, այն է՝ քայլարշավ դեպի Սեն Բոննե դը Մյուղ և Սեն Լողան դը Մյուղ համայնքները։

[Read More]

Հեքըթոնն ավարտվեց։ Իմ մասնակցության առավել կարևոր արդյունքը այն էր, որ հանդիպեցի Քիվիքսի թմին։ Միակ շոշափելի արդյունքն էլ կայանում էր Մաթյոյի PR-ներից երկուսը ինտենսիվ շփման շնորհիվ վերջապես ավարտին հասցնելու մեջ։ Ուրբաթ օրվանից մնացել էինք երեքով՝ Էմանուելը, Ռենոն ու ես։ Բորիսը չորեքշաբթի օրը մեկ օրով մեկնել էր հոր համերգին ներկա գտնվելու ու չկարողացավ վերադառնալ գնացքի գծի վրա կամրջից ընկած բեռնատարի պատճառով։ Ֆլորիանը ուիքենդը անց էր կացնում ընտանիքի ու բարեկամների հետ։ Նմանապես, ուրբաթ օրը տուն էին վերադարձել Մաթյոն ու Թոմը։ [Read More]